فریبا کوثری در خصوص بازی در آثار تاریخی با آی‌فیلم به گفت‌وگو پرداخته است.
ماریای «معصومیت از دست رفته» سکوی پرشی شد تا بتواند خودش را در تلویزیون و سینما محک بزند؛ "فریبا کوثری" بازیگری که بیشتر به خاطر بازی در سریال‌های تاریخی محبوبیت دارد و خودش به بازی در سریال‌هایی چون «مختارنامه»، «معصومیت از دست رفته» و یا «یلدا» و فیلم سینمایی «دلشکسته» که رنگ و بوی مذهبی دارد، افتخار می‌کند.
فریبا کوثری به گفته خودش در کنار زنده‌‌ياد خسرو شكيبايی، مهدی هاشمی، فرامرز قريبيان، جهانگير الماسی، مرحوم حميده خيرآبادی، محمدعلی كشاورز و بزرگان ديگری كه هركدام دنيايی از تجربه بازيگری بودند، درس‌‌های زيادی از دنیای بازیگری گرفته است.
شبکه آی‌فیلم این روزها سریال «مختارنامه» را با بازی این هنرمند پخش می‌کند و همین بهانه‌ای شد تا با فریبا کوثری مصاحبه کنیم که در ادامه باهم می‌‌خوانیم:
خانم کوثری، شما از آن دسته از بازیگرانی هستید که با بازی در یک نقش مثل "ماریای نصرانی" در «معصومیت از دست رفته» و یا "عمره" در سریال «مختارنامه» توانستید آن نقش را ماندگار کنید و مردم شما را با آن نقش خاص به یاد بیاورند. از نظر بازیگر این اتفاق خوب است یا بد؟
من همیشه بابت این قضیه خوشحالم و خدا را شاکرم که خداوند لطفی کرد و من در این سریال‌های ماندگار بازی کردم. به نظر من این اتفاق خوب است. زیرا به هر حال، هر بازیگری یک نقش ماندگار دارد که مردم همیشه آن نقش را به خاطر می‌سپارند و چه بهتر که من با نقش‌هایی چون ماریای نصرانی و عمره در خاطره‌ها بمانم.
شما خودتان دوست نداشتید که در کارهای غیر تاریخی بیشتر دیده شوید؟
من خودم کار در فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی را بیشتر دوست دارم. زیرا سریال‌های تاریخی به نحوی است که بازیگر دارد نقش کسی را بازی می‌کند که در زمان‌های قدیم آن شخص، این اتفاقات را زندگی کرده است و از این لحاظ کار تاریخی از کارهای آپارتمانی جذاب‌تر است. همچنین وقتی شما نقش‌های تاریخی را بازی می‌کنید یک دینی به کسی دارید که نقش آن را بازی می‌کنید و به خاطر این ادای دین باید به نحو احسن این کار را انجام داد، اما نقش‌هایی که شهری و یا به قول معروف آپارتمانی باشند ممکن است مشابه آن در زندگی روزمره وجود داشته باشد. اما نقش‌های تاریخی اینطور نیستند و یک آدم مشخص با یک تاریخ مشخص، با یک زندگی مشخص هستند که کمتر در تاریخ تکرار شده‌اند.
پس از نظر شما بازی در نقش‌های تاریخی سخت‌تر از نقش‌هایی است که شما آن را شهری و آپارتمانی خواندید؟
ببینید هر نقشی، سختی خودش را دارد، اما برای بازی در نقش‌های تاریخی قرار نیست خود بازیگر آن شخصیت را بسازد، بلکه آن شخصیت در گذشته ساخته شده است و بازیگر به نوعی آن شخصیت را بازسازی می‌کند. سختی کار تاریخی در همینجاست که ممکن است این بازسازی درست انجام نشود و شخصیت تاریخی کاملا ناخواسته دچار تحریف شود. به نظر من بازی در کارهای تاریخی ظرافت‌هایی دارد که کارهای آپارتمانی و شهری ندارد.
مخاطبان تلویزیون و سینما، فریبا کوثری را اکثرا در نقش مادر و یا همسری مهربان دیده‌اند. این انتخاب به خواست شما بوده یا به نوعی شما دچار اجبار انتخاب اینگونه نقش‌ها شده‌اید؟
نقش‌های منفی را خودم خیلی بیشتر دوست دارم، زیرا نقش‌های منفی روتر است، اما نقش‌های مثبت سخت‌تر است، چون پیچیدگی خاصی دارد که باید ابعاد شخصیتی آن دیده بشود. نقش‌های مثبت یک سری ابعاد درونی دارد که بروز آن سخت‌تر است، ولی نقش‌های منفی چون تمام ابعادش مشخص است می‌شود آن را راحت‌تر بازی کرد.
من خودم خیلی دوست دارم نقش منفی بازی کنم، حتی در «مختارنامه» علاقه داشتم بازی کنم، اما آقای میرباقری گفتند نه و نقش "عمره" را به من دادند. من خیلی خوشحالم آثاری که در آنها بازی کردم تاریخی بوده و به نوعی به این کارها سنجاق شده‌ام.
من نقش‌های مادر مهربان زیاد بازی کردم و فکر می‌کنم آن را خوب بازی می‌کنم به این دلیل است که مادر خودم زن خیلی مهربانی است و من الگوی قوی‌ای در این رابطه دارم. اما خودم از این قضیه ناراحتم که تا نقش یک مادر مهربان، معصوم و مظلوم را می‌خواهند به سراغ من می‌آیند و یک وقت‌هایی من را اذیت می‌کند. به همین دلیل در سریال «یلدا» که چند سال پیش تقریبا ساخته شد نقش یک زن عصبی را بازی کردم که خیلی از آن راضی هستم. ولی اینکه بخواهند همیشه به این دید نگاهم کنند به عنوان بازیگر برایم سخت است و سعی می‌کنم که از بازی در این نوع نقش‌ها دوری کنم و پیشنهادات کمتری را قبول می‌کنم.
باید این نکته را هم بگویم، نقش‌هایی که در ارتباط با خانم‌ها نوشته می‌شود یک مقدار تکراری است؛ یا یک مادر مظلوم است یا در آشپزخانه است و یا حفظ نهاد خانواده را دارد. درست است که زن این وظایف را دارد، اما من خودم همیشه سعی می‌کنم نقش مادرهایی را بازی کنم که خود نقش نیز چالش‌های شخصی داشته باشد و نقش دیده بشود.
شما به تازگی اجرای یک برنامه زنانه «هزارداستان» رو برعهده گرفتید. نگران این نبودید از اینکه مردم شما را به عنوان یک بازیگری از ابتدا دیدند و به عنوان مجری شما را قبول نکنند؟
نه اینطور نیست. این برنامه یک گپ و گفت بود که خودم خیلی دوست داشتم و فکر می‌کنم مردم نیز دوست دارند بازیگران را به عنوان مجری ببینید و یا مجریان را در جایگاه بازیگر و به نظر من این هیچ ایرادی ندارد و هر کسی می‌تواند توانایی‌های خودش را در عرصه‌های مختلف نشان دهد.
به عنوان سوال پایانی شما این روزها مشغول چه کاری است؟
من در حال تصویربرداری مجموعه تلویزیونی «آسمان هوای باران دارد» هستم که این سریال، کار آقای شهرام شاه‌حسینی است و فکر می‌کنم مخاطب از این کار خوشش بیاید.
